Ητανε που λες τζόγια μου στα παλιά εκειά τα χρόνια ενας μεγάλος αξιωματικός του Βενέτικου στρατού και είχε μια θυγατέρα..Η θυγατέρα του ήτανε πολύ όμορφη .Ητανε κοπέλα τσι παντρειάς και ο πατέρας τσι έβγαλε μια διαταγή στη πιάτσα .Εγραφε κάτι λόγια που κάθε γράμμα ήτανε και ενα απο ουλες τσι γλώσσες του κόσμου.Είπε που λές μάτια μου όποιος το διαβάσει και απαντήσει το τι λέει θα πάρει τη κόρη του για γυναίκα.0ποιος έρθει και δεν τα καταφέρει θα του κόβει το κεφάλι.Πέρναγε πολύς κόσμος πολλά παληκάρια και αρχοντόπουλα χωρίς να καταλαβαίνουν τίποτσι και έφευγαν.Ξαφνικά καθώς ήτανε μαζωμένος πολύς κόσμος σ τη πιάτσα εμφανίστηκε ενας καβαλάρης ωραία ντυμένος και πήγε να διαβάσει και να μάθει τι είναι η περιβόητη διαταγή.Αφου πήρε τις πληροφορίες και τη διάβασε το έβαλε στα γέλια.Υστερα έμαθε ποιός το έγραψε και τι θα γινόταν για όποιον το εξηγούσε .Πήγε τότενες στον βενετό και του είπε πως ξέρει να διαβάσει τη διαταγή.Ο βενετός ταράχτηκε όταν άκουσε πως βρέθηκε άνθρωπος που μπόρεσε να τη διαβάσει και τον τήραξε πολύ αυστηρά.Απάντησε γρήγορα πριν σου πάρω το κεφάλι είπε ο αξιωματικός.Τότενες ο καβαλάρης του λέει.Εγώ είμαι ο Μέγας Ναπολέων και η διαταγή σου λέει.[[Πώς μπορώ να παντρέψω τη κόρη μου αφού τη θέλω για δική μου γυναίκα.]] Ο βενετός έγινε άγριο θηρίο το θεώρησε μεγάλη προσβολή και διέταξε να τον στείλουν εξορία. Πραγματικώς του αρμάτωσε ενα μεγάλο καράβι μαζί με τη γυναίκα του που τη λέγανε Αρχιστράτα και τσούστειλε σε ενα μακρινό νησί.Η Αρχιστράτα ήτανε γκαστρωμένη και καταμεσίς του πελάγου γέννησε μια κοπέλα που τη βάφτισε ο βασιλιάς ενος νησιού που τόνε λέγανε Πίνδαρο και την έβγαλε Τάρσιω.Η Αρχιστράτα μετά τη γέννα πέθανε την έβαλε σε μια χρυσή κάσα και την έριξε στο πέλαγος.Ο Μέγας Ναπολέων είχε κουραστεί στο καράβι και ποιός θα του άξαινε το παιδί και ετσι το άφηκε στο νουνό της.Ο Μ Ναπολέων συνέχισε για το ταξίδι της εξορίας.Η κόρη του άξαινε κοντά στο νουνό της και γινότανε πολύ ομορφη κοπέλα.Ο βασιλιάς Πίνδαρος είχε μια πολύ άσχημη κόρη και ζήλευε τη Τάρσιω.Τότενες ο βασιλιάς Πίνδαρος την έδωκε σε ενα τσίρκο με γύφτους.Την πούλησαν κρυφά να μην το ξέρει ο κόσμος.Τα χρόνια περνάγανε και κάποτε τέλειωσε η εξορία και ο Μ Ναπολέων ήθελε να γυρίσει στο βασίλειο του Πίνδαρου να πάρει τη κοπέλα του.Απο τον καιρό που πέθανε η γυναίκα του ο Μ Ναπολέων σε ουλα τα χρόνια της εξορίας είχε μαυροντύσει το καράβι ως και μαύρα πανιά του είχε βάλει Έβαλε πλώρη για το νησί του Πίνδαρου .Ο Πίνδαρος υποδέχτηκε με κρύα καρδιά τον Ναπολέοντα.Οταν του γύρεψε τη κοπέλα του ο Πίνδαρος του είπε πως τη κοπέλα τη χάσανε και πάνε τόσα χρόνια.Τότενες ο Ναπολέοντας θάφτηκε μες τη γη.Είχε μείνει μοναχός σαυτόνε το κόσμο.Το καράβι το έντυσε πιο μαύρο απο όπως ήτανε πιο πολύ.Κόντευε να πεθάνει απο τη στενοχωρία και τη βαλαντομάρα που τον έπνιγε το κακομοίρηΈδώ που τα λέμε δεν είχε και άδικο ο αλικοτισμένος είχε χάσει γυναίκα και θυγατέρα.Να δούμε μαρέ τι απογίνηκε η γυναίκα του που τη ρίξανε στο πέλαγος.Η Αρχιστράτα δεν είχε πεθάνει είχε πάθει νεκροφάνεια.Η θάλασσα τη ξέρασε σε ενα νησί.Τη βρήκανε κάποιοι καλόγεροι τη συνεφέρανε και έκατσε στο μοναστήρι οπου και έγινε ηγουμένη΄πούλησε τη κάσα τσι και έφτιαξε πιο καλό το μοναστήρι και πέρναγε εκει το καιρό τσι παρακαλώντας το θεό να μάθει κάτι για τους δικούς της.Η Τάρσιω στο τσίρκο πέρναγε μαύρη ζωή τη βαράγανε για να χορεύει για ενα μπουκούνι ψωμί.Ο Μ Ναπολέων συνέχιζε το ταξίδι και αβηζάρησε τσου ναύτες να κάτσουν κάπου να ξαποστάσει.Δελόγκου που λες άραξε το καράβι σε ενα νησί.Ο Ναπολέων είχε βαριεντύσει είχε στραβογεράσει απο την εξορία και το χαμό των δικώνε του.Σε αυτό το νησί ήταν και το τσίρκο που δούλευε η Τάρσιω.Οι ναύτες για να τον κάμουνε να χαρεί τσότσο του φέρανε το τσίρκο στο καράβι.Η Τάρσιω χόρευε χωρίς σταματημό και με πολύ ξύλο για να χορεύει περισότερο μέχρι που έπεσε ξερή κατά γης απο τη ταλαιπωρία.Κάποια στιγμή αφού συνήλθε άνοιξε το στόμα τσι και ούρλιαξε με οση φωνή της είχε απομείνει.[[Αχ πατέρα Ναπολέοντα και μάνα μου Αρχιστράτα που στη θάλασσα με γεννήσατε και πήρα τέτοια στράτα]].Τρελάθηκε ο Ναπολέων αμα την άκουσε και είπε.[[Εσυ είσαι η Τάρσιω εσυ είσαι το παιδί μου που εγω για σένα βάλθηκα να χάσω τη ζωή μου.]]Αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν κλαίγοντας.Απο τη χαρά του έβγαλε τα μαύρα πανιά και έβαλε άσπρα στο παπόρι του.Ήτανε πολύ χαρούμενος και αποφάσισαν μαζί να ψάξουν για τη μάνα της γιατί του ήρτε μια πληροφορία πως η Αρχιστράτα δεν πέθανε αλλά βρίσκεται σε ενα μοναστήρι.Είδε πραγματικώς ενα όνειρο ο Ναπολέων που μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα του είπε.[[Η γυναίκα σου ζει στο δικό μου νησί]].Ναι παιδί μου στο νησί της Αγιας Μαύρας.Ακούς μαρέ ακούω να λες.Τότενες ήρτανε και βρήκανε την Αρχιστράτα τρελοί ολοι τους απο χαρά που ανταμώσανε ύστερα απο τόσα χρόνια και μείνανε πολλή ώρα αγγαλιασμένοι .ζήσανε αυτοί καλά και εμεις εδεδώ στη φτώχεια μας ακόμα καλύτερα..
Categories:
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ