Οταν το φιόρο πήρε για βακάνς τη θειά του στο χωριό,οχι για να ξεκουραστεί αλλά για να γλυτώσει απο το ξύλο του μπακαφούσκη. Ηταν ο άνδρας της αυτός κοντός και ασχημομούρης. Τη βάραγε γιατί ήταν πιο ψηλή του έτσι για να χαμηλώσει. Η τσάτσα της δεν τη χώνευε τη θεωρούσε κουτσομπόλα και ήταν ολο σκάνιο και σκέρτσο. Μπονώρα ξύπνησε το φιόρο και στα τελευταία σκαλιά καθόταν θειά και μάνα και σιγοκουβέντιαζαν.
Μόλις το φιόρο τις είδε ,μη σας ματιάσω είπε που σας βλέπω αγαπημένες.
Ποιόν καλαγλίζετε;
Εμεις κανένανε.
Ωσπου να πλυθεί το φιόρο και να κάνει καφέ άκουσε σφαξίματα,τις δυό αδερφές να μαλλιωτραβιούνται και η μια να κοντεύει να βάλει το κεφάλι της άλλης μες το μαστέλο που πλένουν τα ρούχα. Ο καυγάς δεν έλεγε να σταματήσει και το φιόρο έτρεξε μη ξεσκιστούν σαν τις γάτες.
Είπα να μη σας ματιάσω δεν τα κατάφερα και βλέπω ορέ παιδί μου να με διασκεδάζετε μπονώρα μπονώρα παίζοντας τις μαστελιές.
Αποτέλεσμα;
Οι διακοπές τελείωσαν και έφυγαν μουσκλωμένοι....
Categories:
ΙΣΤΟΡΙΕΣ